bereid je voor op een ervaring om nooit meer te ve

And safari it is!

'S ochtends vroeg zouden we vertrekken want vandaag is het dan toch echt zo ver! We gaan op safari! Onze eerste bestemming was murchinson falls met een tussenstop in Ziwa. Ziwa is een park waar ze de witte neushoorn weer proberen te reïntegreren in het wild. Bij aankomst in ziwa moesten we even wachten want er waren geen rangers aanwezig. Na even gewacht te hebben was daar onze ranger en na een kort praatje over neushoorns en waar hun naam vandaan komt konden we op pad. Een klein ritje met de auto en een wandeling van 10 minuutjes bracht ons bij de eerste neushoorns. Daar lagen ze hoor op een rijtje tegen elkaar aan te chillen. Op een afstandje hebben we ze even mogen bewonderen voordat we verder gingen. Niet ver van deze neushoorn schenen er namelijknog een paar te zijn. En ja hoor iets verderop nog 4 neushoorn waarvan een moeder met een baby en twee vechtende mannen om de vrouw. Hoe vet is dat! en wat een kabaal maakt het zeg als die beesten tegen elkaar aanbeuken! helaas werd het spektakel verstoord door een regenbui en was niemand hier op gekleed dus gingen we terug naar de auto. Na het nuttigen van de lunch hebben we onze reis voort gezet naar murchinson falls waar we zouden verblijven in fort murchinson. De rit was lang en de weg was slecht maar op de een of andere manier ervaar ik de reistijd nooit zo lang als dat die daadwerkelijk duurt. Ik vind het heerlijk om naar buiten te kijken en me te verwonderen over het leven hier. Ook het feit dat je compleet door elkaar geschud wordt heeft zo zijn charme. Bijna aangekomen bij fort murchisson stonden daar toch twee bakbeesten van olifanten naast deweg. Allemensen wat zijn die beesten enorm! Dit kon alleen nog maar beter worden! fort murchisson was prachtig. Het zag er echt uit als een fort en is gebouwd aan de oever van de nijl. Wij sliepen in tenten die eigenlijk de naam tent niet verdienen. Potverdorie het was gewoon een soort villa met twee bedden er in. Erg luxe dus allemaal. De volgende ochtend moesten we weer vroeg op en hadden we een lange dag voor de boeg. 's ochtends snel een kop thee naar binnen gewerkt en gaan met die banaan. Al buiten het park was er genoeg te zien. Overal stonden antilopes te grazen.Het kon dus alleen maar beter worden. En ja hoor dat werd het ook. Niet lang na het betreden van het park was daar ineens een hyena. En hoe! hij liep gewoon op zijn dooie gemakkie achter de auto langs. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was! en dat was dus niet zo want hyena'szijn eigenlijk alleen 's nachts actief en als je ze dan al ziet is het van heel ver en dus niet achter je auto. Het was een spotted hyena en hij was wel twee keer zo groot en dik als in de lion king en als ik dus had verwacht. Hij staat heel kort op zijn achterpoten (wat wel overeen komt met de lion king) echt een bijzonder beest om te zien! toen de hyena uit het zicht verdween zette wij ook onze trip weer voort. Overal waar je keek zag je verschillende soorten antilopen. Ook zeker niet verkeerd om te zien. Wat een sierlijke en tegelijkertijd statige beesten. Ik heb ook de devils antilope ontdekt. Dat is een antiloop met net zo'n kop als satan wordt afgebeeld. Echt een super mooi en bijzonder beest. Naast de antilopes hebben we mogen genieten van kuddes olifanten, giraffen, buffels, pumba's, nijlpaarden, en een overload aan prachtige vogels. En over ieder dier heb ik me staan verwonderen.Olifanten zijn zo enorm groot. En hun huid lijkt wel op grijs boomschors. de manier waarop ze zich voort bewegen en met hun slurf het juiste blaadje zoeken of zand over zichzelf heen sproeien. Heel bijzonder. De giraffen zijn net als de olifanten ook enorm! zo groot zelfs dat wanneer zij zich bewegen het net lijkt of het in slowmotion gaat. Zeker als ze rennen! bijzonder aan een giraf is dat hoe ouder hij wordt hoe donkerder hij wordt. Zo hebben we een giraf gezien die zelfs grijs leek op zijn kop. De buffels vind ik toch wel zo grappig om naar te kijken. Het is nummer twee gevaarlijkste dier van Afrika maar als je er naar kijkt is dat absoluut niet te zien. Met zijn rare gekke pruik op zijn hoofd en zijn schele hoofd. Ze kunnen heel slecht horen en zien maar hebben een heel goed reuk vermogen. Misschien is dat de reden dat ze je met hun neus omhoogen scheve hoofd aankijken en misschien ook wel waarom ze zo'n kort lontje hebben wat ze nummer twee van de gevaarlijkste dieren maakt. Tijdens onze rit door het park fluistert silas(onze driver) ineens "lion,lion" en ja hoor daar liep een leeuwin, gewoon op haar dooie gemakkie tussen de antilopes in! En het rare was dat de antilopes de hele tijd achter de leeuwin aan sprongen! alsof ze pakkertje speelden ofzo. De leeuwin leek zich er echter niets van aan te trekken en een paar tellen later zou duidelijk worden waarom. Iets verder op lagen namelijk twee leeuwen te chillen tot de max en naast die twee leeuwen lag de reden van niet meer kunnen bewegen. Namelijk een half opgevroten antilope. wauw. I love the nature. Zo bijzonder om te zien hoe die leeuwen gewoon in staat van uiterste relaxedheid hun eten lagen te verteren terwijl wij er met ons neusboven op zaten.

Rond een uurtje of 10 was het tijd voor een short call en ontbijt. En wat is daar nou geen betere plek voor dan bij de nijlpaarden. Plassen achter een bosje terwijl op een afstandje de nijlpaarden op hun dooie gemakkie in het water drijven. Zijn niet veel mensen die me dat zullen nadoen :p Als je zo naar de nijlpaarden staat te kijken en je ze ziet relaxen in het water zou je niet zeggen dat het de nummer 1 van de gevaarlijkste dieren is. Tijdens onze boottocht over de nijl kwamen we echter een iets andere kant van het nijlpaard tegen. Een van de mama nijlpaarden was er namelijk niet zo van gediend dat wij zo dicht bij kwamen met de boot en sprong ineens heel snel op uit het water. De boottocht op de nijl was indrukwekkend en ik heb echt de meest schattige krokodillen ever gezien. Wat een poepies! ik zou er zo1 mee willen nemen als huisdier alleen worden alle baby's groot en zijn ze dan vaak minder schattig ;) het eindpunt van de boottocht op de nijl waren de murchisson falls. Hier komt de nijl toch een met een heerlijk geweld naar beneden. Na een foto moment bij de waterval gehad te hebben tijd om weer terug te keren en een nijl biertje op de nijl te drinken. terwijl nathas en ik aan het speculeren waren of datgene wat daar iets verderop dreef nou een hippo of een eiland was kwam ons een enorme stank tegemoet. Alle mensen wat een loeft. Alsof er al enige tijd een rottend lijk in het water lag. Al snel begon het drijvende eiland vorm aan te nemen en bleek het geen eiland maar de verklaring van deze intense lijkenlucht. Ons drijvende eiland was namelijk een dood nijlpaard dat al in een redelijk vergevorderde staat van ontbinding was. Hij was echter niet alleen.Aan deze overheerlijke lekkernij zat namelijk een krokodil te knabbelen. En niet zo'n kleintje ook! wist je namelijk dat krokodillen helemaal niet zelf hun prooien vangen? ze eten eigenlijk alleen maar dood vlees! niet van waar dus wat ze op animal plannet laten zien ;) maargoed dat terzijde. Dood vlees zat er genoeg aan dat nijlpaard. Genoeg voor een heel peleton aan krokodillen en die zagen we dan ook langzaam om ons heen verschijnen. net als in ariel. alleen met hun oogjes boven water. (alleen zijn het in ariel geen krokodillen maar gemene vissen) om een inschatting te geven van hoe dichtbij we dit allemaal mee hebben mogen maken...we vaarden tegen het nijlpaard aan. Je kan je nu wel indenken dat dit een dag was om nooit te vergeten.

De dag erop zouden we naar Queens gaan met een tussenstop infort portal. wederom weer vroeg op dus. deze keer vertrokken we terwijl het nog donker was. Het wordt om half zeven licht dus ja het was echt vroeg! terwijl we daar in het donker over de weg heen hobbelden verschijnt daar ineens een schim op de weg. En niet zomaar een schim. echt een enorme schim! ja hoor staat daar een olifant op zijn dooie gemakkie van de plantjes te snoepen. Dat wordt even wachten dus. Vanaf de andere kant kwam echter een boda aan gereden die deze enorme schim niet had zien opduiken en silas was dan ook zo vriendelijk even zijn groot licht aan te doen toen de driver naast de olifant stond. Wat zal die driver zich rot geschrokken zijn! Ik heb ook nog nooit zo snel iemand zien keren. Gelukkig besloot vlak daarna de olifant toch een ander plekje op te zoeken om verder te eten en konden wij weer doorrijden. We moesten dezelfde route weer door hetpark als gister alleen gingen we nu in sneltrein vaart. Dit betekent dat we er een uur over deden om bij de ferry te komen en dat we aan de andere kant nog even een pitstop bij de bovenkant van de murchisson falls hebben gemaakt. Heerlijk dat natuurgeweld. Iets minder was het geweld van de tseetsee vliegen die Nathas en Daan te pakken kregen en maakten dat we, bij het krijgen van de lekke band niet veel verder op, bang waren dat iedere vlieg een tseetsee vlieg was. Dat was gelukkig niet zo maar het waren wel nare steekvliegen die zich bijzonder moeilijk lieten doodslaan. Ik heb me dan ook heerlijk uit kunnen leven met een krant terwijl silas en de fred bezig waren de auto weer rij klaar te krijgen.
De weg naar fort portal was misschien wel de slechtste weg die we tot daar hadden gehad maar ondanks dat verbaasde we ons welover de 10 centimeter grote kei die bij de garage uit de band tevoorschijn kwam. tja als dat door je band heen slaat dan wil die nog wel eens leeg lopen ja.Na enig oponthoud konden we onze weg weer vervolgen. We hadden de afgelopen dagen prachtig weer gehad dus bet moest er toch van komen. regen. geen probleem als je onderweg bent. Wel jammer als de auto zo lek als een zeef blijkt te zijn. Dit verklaarde echter wel waarom ik constant een natte kont kreeg op mijn stoel wat me er toe zetten om op plastic zakken te gaan zitten. Met handdoeken en zelfs flessen en plastic zakken hebben we gevochten tegen het binnen dringende water. maar helaas nat werd het toch wel.

Na een overnachting in rwenzori view waar we, vanwege de regen, weinig rwenzori zagen hebben we onze reis voortgezet naar queens. Hier zouden voor het eerst gaan kamperen!super vet! Aangekomen in queen hadden we eerst nog een boottocht op het programma. Deze boottocht was toch wat minder spectaculair dan die in murchisson maar dat kon natuurlijk bijna niet anders. Ondanks dat hebben we mogen genieten van de buffels, nijlpaarden, krokodillen en jawel een naakt man. Er leven bijzondere dieren in de nijl ;). terug van de boottocht "snel" onze tenten opgezet. Nieuwe echte hollandse tenten die met de ouders van chris waren mee gekomen. Gelukkig kon silas ons uitleggen hoe ze moesten worden opgezet en zo hadden we vrij snel onze slaapplaats gereed voor vanacht. Echt wel gaaf! savonds na het eten dan ook rap naar de tent. De weg naar de tent werd ons alleen versperd door, je raad het nooit.. olifanten. Deze zagen er ook niet uit alsof ze haast hadden maar gelukkig was er een sluiproute. Aangekomen bij de tenten wilden we eigenlijk nogom het kampvuur gaan zitten. het licjt van het vuur trok echter zoveel vliegen aan dat als je je mond open deed je meteen genoeg eiwitten voor de rest van de maand binnen had. Het trok niet alleen vliegen aan want ineens moesten we snel in de auto gaan zitten. Silas pakte een stok uit het vuur en ja hoor. zo'n 20 meter verder op stond daar een nieuwsgierige olifant een beetje te koekeloeren naar waar al dat geluid toch vandaan kwam. Er stond gewoon een olifant 20 meter van onze tent. Mijn nacht kon niet meer stuk. Silas zou in de auto slapen en ieder uur het vuur opstoken om de dieren op afstand te houden. Eigenlijk zou hij in een tent slapen maar aangezien ze hem alleen een tentdoek hadden opgestuurd en daan nathas en ik niet met zijn drieën in 1 tent pasten werd dat wat lastig. Toen we net in bed lagen en Silas nogbezig was met het vuur hoorden we ineens een enorme brul. We schrokken ons rot! het leek wel alsof het naast de tent vandaan kwam! na wat speculaties toch maar aan silas gevraagd wat dat in godsnaam was en waar het vandaan kwam. en ja hoor, het was een leeuw of luipaard maar het kwam ergens uit het bos vandaan. We moesten ons maar geen zorgen maken. Met het adrenaline dat door onze aders vloog toch maar geprobeerd wat te gaan slapen. je bent zo allert op alles wat je hoort. Vooral omdat je het niet kan thuis brengen. Maar ergens in de nacht kwam er een geluid toch wel zo dichtbij dat me het zweet wel even uitbrak. Een enorm luid malend geluid kwam steeds dichter op onze tent af om zich vervolgens in rondjes om ons kamp heen te verplaatsen. Ik had wel zo mijn vermoeden maar vond het idee van nathas geruststellender. die dacht namelijk aan een zwijn. Ik aaneen nijlpaard. Na een slechte en korte nacht vroeg silas ons op de vroege ochtend of we het nijlpaard naast onze tent ook hadden gehoord. En of we die hadden gehoord! ( behalve daan) hij scheen heel lang rondjes om de tenten heen te hebben gelopen om te grazen. wauw wat een vette ervaring was dit zeg! Dit had ik voor geen goud willen missen.

De dag in queen was regenachtig en bewolkt en dat zorgde ervoor dat we op de olifanten na weinig dieren zagen. De olifanten hier leken trouwens een stuk onvriendelijker dan de olifanten in murchisson. Mede dankzij het feit dat we ze van heel dichtbij hebben mogen bewonderen en dat twee keer een olifant nogal dreigend met zijn hoofd naar ons schudde. Na een regenachtige gamedrive besloten we om toch naar inchacha te gaan(het zuidelijke gedeelte van Queen dat bekend staatom de boomklimmende leeuwen) bij het verlaten van queen werden we nog even opgeschrikt door een aby olifant. Ik weet niet wat ik enger vond of het nijlpaard naast mijn bed of deze bijna aanrijding met een baby olifant. mannn! schrikken! Er stond uiteraard weer een kudde olifanten dicht bij de weg voor ons was echter een grote struik en wij moesten snel doorrijden omdat zo dicht bij olifanten nou niet echt de veiligste plek is. Achter die enorme struik stak echter een baby olifant over gelukkig heeft silas een goed reactie vermogen en kon nog uitwijken en rende het "olifantje" van schrik terug en niet verder maar het scheelde nog geen meter en dan hadden we hem geraakt. En geloof me. Dat wil je niet. De baby olifant was ook ineens verre van schattig zo dicht bij. Hij was wel zo groot als ons busje! Daar gingen al mijn achterliggende dombo fantasieën over de olifanten ;)aangekomen in inchacha hebben we ook even van het wat primitievere mogen genieten. Geen elektra (behalve voor de tv. :s) en een basismaaltijd bestaande uit rijst en kool. De volgende ochtend hadden we een ranger met ons mee vanwege de modderige wegen. Hij wist precies waar we wel en niet konden rijden. Daarnaast was het best heel interessant om hem mee te hebben want hij kon ons overal wat over vertellen. Ons doel van deze ochtend waren de boomklimmende leeuwen. we waren dan ook totaal verrast dat we de nogal zeldzame luipaard tegen kwamen! Er zijn er maar 50 van in het hele park en het park is echt enorm! Dit was dus weer iets heel bijzonders. De mensen hier zeggen dan ook dat je gezegend bent als je de leopard hebt gezien. Inchacha was verder prachtig. De zonsopgang in samenwerking met de natuur was echt een sprookje. Al glibberend en,glijdend en slippend hebben we onze speurtocht naar de boomklimmende leeuwen uiteindelijk opgegeven. waarschijnlijk lagen ze nog ergens verstopt. Verschuild voor de regen van de dag daarvoor. Maar boomklimmende leeuwen of niet. Wij hebben met het zien van de leopard de big 5 van Afrika mogen afstrepen!

En als je nou denkt dat het zo wel genoeg is geweest heb je het mis. Er stond nog 1 park op ons programma: lake Mburo. Zebra's! here we come! Ook hier hebben wij onze tenten neergezet. Gewoon tussen de grazende warthogs alsof het de nogmaalste zaak van de wereld is. savonds hebben we romantisch in het donker gegeten want ook hier was gebrek aan stroom. aks je in het donker met je lamp scheen zag je overal oogjes oplichten. Zo schuw als de antilopen in murchisson waren zo brutaal stonden ze je hier gewoonaan te kijken. Deze nacht gingen we met een geruster hart naar bed. Dat zorgde er dan ook voor dat toen er wesr een nijlpaard naast ons bed verscheen, het zweet niet meteen aan alle kanten uitbrak en ik het geluid zelfs heb opgenomen. De volgende ochtend stond er op een niet al te overdreven verre afstand een buffel op zijn dooie gemakkie grazen. Dit zorgde ervoor dat we ons met enige boog naar het wc huisje moesten verplaatsen. 's nachts een nijlpaard naast je bed en 's ochtends buffel voor je neus. Heerlijk! Ook tijdens deze gamedrive hadden we een gids mee. deze kon ons weer een hoop vertellen over al het moois. Ook heeft hij er voor gezorgd dat ik nooit meer een warthog serieus kan nemen. Het is mijn nieuwe lievelingsdier. Wist je dat ze namelijk zo'n slecht geheugen hebben dat wanneer ze zich hebben ingegraven ter bescherming van een leeuw of luipaard ze vergeten dat dieer niet bij kunnen en een paar tellen later alsnog op de vlucht slaan? of dat als ze worden opgejaagd ze eerst heel hard vluchten en vervolgens terug komen om te kijken door wat ze worden opgejaagd? Geniaal! Toen ik na dit verhaal een baby warthog heel hard zag weg schieten en de moeder er in volle vaart ineens achteraan dook is het mijn lievelingsdier geworden xD. Verder hebben we heel veel zebra's mogen bewonderen wat een knapperts zijn dat zeg. En van veraf de schuwe oegandeze rendieren kunnen bekijken. Die hebben trouwens echt helemaal niets weg van de rendieren van de kerstman.

Met lake mburo zat onze zeven daagse safari er op. We hebben in 7 dagen tijd zoveel bijzondere dingen gezien dat we een week nodig hebben gehad om bij te komen ;)

Ik zal binnenkort eens kijken of ik wat foto's via sharon haar laptop kan plaatsen.